Budynek Szkoły Podstawowej w Kąkolewie powstał na początku II połowy XIX wieku. Początkowo nauka odbywała się w języku niemieckim, bowiem Kąkolewo było wsią z przewagą ludności niemieckiej. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku uczniowie nadal uczyli się w języku niemieckim. Dopiero 17.10.1927 roku kierownikiem szkoły został Jan Lander i od tego dnia oprócz klasy niemieckiej powstała klasa z językiem polskim. Do szkoły uczęszczało wówczas 99 uczniów w tym 43 polskich.

    Od 1927 roku kronika szkolna prowadzona jest w języku polskim.

W latach 1928 - 1939 utrzymuje się stała liczba uczniów, która wynosiła od 96 - 112. Im bliżej II wojny światowej, tym stopniowo zaczęła maleć liczebność dzieci niemieckich, a zwiększać się liczba dzieci polskich.

    Z dniem 1 września 1939 roku rozpoczął się rok szkolny, ale już w języku niemieckim. Podczas wojny nastąpiła przerwa w nauce dla dzieci polskich.

    12 marca 1945 roku po przeszło pięcioletniej niewoli szkoła wznowiła działalność.

W pierwszym dniu nauki było 40 uczniów, pod koniec czerwca liczba ta wzrosła do 67. Rok szkolny 1945 - 1946 wprowadził już do szkoły pewien porządek organizacyjny, bowiem nastąpił podział na klasy. Zwiększyła się liczba uczniów do 82. Pierwszym i jedynym nauczycielem w latach 1945 -1947 był Marian Zajdel, który pełnił też funkcję kierownika szkoły.

W następnych latach kadra pedagogiczna ulegała stałemu zwiększeniu. 1 maja 1947 roku kierownikiem szkoły został Lech Małecki. W tym samym roku w grudniu powstało Koło Rodzicielskie, którego pracami kierował Andrzej Nowak.

    W 1986 roku podjęto decyzję o budowie nowego budynku, którego otwarcie nastąpiło 13 lutego 1989 roku.

W latach 1945 - 2005 przez mury szkoły przewinęło się 5346 uczniów i 53 nauczycieli. Po II wojnie szkołą kierowali: Marian Zajdel, Lech Małecki, Franciszek Zwęgrodzki, Adam Walkowiak, Marek Kucharzewski, Andrzej Paszkier, Irena Gestwa.

Obecnie szkołą kieruje mgr Małgorzata Wróbel.